تاثیر استرس القا شده توسط تزریق درون رگی اپی نفرین و کورتیزول بر میزان ترشح ارکسین در موش های صحرایی نر تغذیه شده با سطوح مختلف انرژی

مقدمه: ارکسین یک ماده ارکسیژنیک در جوندگان و انسان ها است و پژوهش ها نشان داده در پاسخ سازشی به کاهش وزن نقش داشته، و با گرسنگی افزایش می یابد. از سوی دیگر، کاهش وزن و گرسنگی با افزایش سطح اپی نفرین و کورتیزول همراه است. بنابراین، هدف پژوهش حاضر بررسی اثر اپی نفرین و کورتیزول بر ترشح ارکسین القا شده توسط گرسنگی در موش های صحرایی تغذیه شده با سطوح مختلف انرژی بود. مواد و روش ها: 45 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (350-300 گرم، 15 سر موش در هر گروه) با سطح انرژی 100%،50% و 25% به مدت 10 روز تغذیه شدند. سپس موش ها به مدت 48 ساعت مورد گرسنگی مطلق قرار گرفتند. حیوانات برای انجام عمل کانولاسیون در سرخرگ کاروتید به منظور تزریق و جمع آوری نمونه های خونی، بیهوش شدند. موش ها در هر گروه به ترتیب (3 کیلوگرم اپی نفرین به ازای کیلوگرم وزن بدن) یا (3 میکروگرم کورتیزول به ازای کیلوگرم وزن بدن) و مخلوط اپی نفرین و کورتیزول دریافت کردند (1/0 میلی گرم در 1 میلی لیتر اسمیر خون محیطی). نمونه های خون در زمان های قبل، 30، 60 و 120 دقیقه بعد از تزریق جمع آوری، و میزان ارکسین و گلوکز پلاسما اندازه گیری گردید. یافته ها: در رژیم 100% و 50% سطح ارکسین به ترتیب بعد از تزریق مخلوط اپی نفرین و کورتیزول، و اپی نفرین (به تنهایی) کاهش پیدا کرد (05/0p≤). در مقابل، گروهی که با رژیم 25% تغذیه کردند پاسخ معنی داری به تزریق هیچ یک از موارد کورتیزول، اپی نفرین و مخلوط هردو نشان ندادند (05/0p≥). نتیجه گیری: یافته ها نشان داد تزریق اپی نفرین ترشح ارکسین القا شده توسط گرسنگی را در موش هایی که با رژیم 100% و 50% تغذیه شدند، مهار می نماید. هم چنین، پاسخ ترشحی ارکسین به اپی نفرین تحت تاثیر کاهش وزن می باشد.